Ik besef dat ik je nog niet aan mijn nieuwe katten heb voorgesteld. Odin heb ik vorig jaar gevangen en geadopteerd, en nu is Wilbur ook bij de familie gekomen. Langs met Noir, Charlie, Sam, Frodo and Pipi heb ik nu Odin en Wilbur.

Ik begin met Odin. Hij was een zwerfkat in een andere buurt die ik al drie jaar zag. Ik gaf hem te eten als ik hem zag, maar soms zag ik hem wekenlang niet. Het maakt me veel verdrietig.

Op een dag besloot ik dat ik hem zou redden. Dus maakte ik flyers met zijn foto, mijn e-mailadres en telefoonnummer. Diezelfde avond belde een aardige vrouw me op om te zeggen dat ze hem te eten had gegeven en kon helpen. Vier of vijf weken lang probeerden we hem te vangen. Ik moest een val lenen van vrienden van de kattenopvang en binnen enkele minuten nadat ik hem had neergezet, zat hij erin!

Hij sliep de eerste nacht heerlijk. Hij was verdrietig, moe en stonk. Ik heb hem laten castreren en bloedonderzoek laten doen, en hij bleek gezond te zijn (voor zover dat mogelijk is in zo’n situatie). Na een paar weken herstel maakte hij kennis met mijn andere katten en door geleidelijke kennismaking raakte hij gewend. Hij is nu de beste vriend van Pipi, wat haar erg blij maakt!

En dit jaar, een paar maanden geleden, kwam Wilbur weer thuis. Het was een bijzondere tijd, want hij miste een klauw en had ringworm! De afgelopen maanden is zijn poot daarom geweekt en heeft hij antibiotica gekregen, daarna baden en medicijnen tegen de ringworm. Het is hard werken geweest, maar hij is het waard.

Ik hoop dat hij snel aan de anderen voorgesteld kan worden.

Wilt u een bericht over elke kat?